حقوق بشر آنلاین
خبری تحلیلیحقوق بشر آنلاین
خبری تحلیلیتانکهایی که صدای احزاب و حقوق بشری‌های آلمان را هم درآورد
آلمانی
ها در طول تاریخ همیشه تاجران خوبی بوده اند، چنان که به باور بسیاری از
فعالان اقتصادی حتی می توانند به کاکتوس های بیابان آریزونای آمریکا هم
بیمه نامه جبران خسارات ناشی از خشکسالی بفروشند.
اهمیت این مهارت
زمانی بیشتر می شود که اقتصاد جهانی با بحرانی همانند بحران ناشی از
فعالیت های افسار گسیخته بازارهای مالی روبه رو باشد و شرکت های تولیدی به
دلیل کمبود مشتری برای محصولات خود یکی پس از دیگری با خطر ورشکستگی روبه
رو شوند.
به طورحتم در چنین شرایطی هیچ کس تمایلی برای رنجاندن یک
مشتری دست به نقد که البته برای دریافت سفارش های خود اشتهای دو چندانی
دارد، نخواهد داشت، حتی اگر این سفارش ها برای سرکوبی مردمی به کار گرفته
شود که برای حداقل‌های آزادی و کرامت انسانی می جنگند.
اسلحه، سدی در برابر آتش انقلاب
کشورهای حوزه خلیج فارس همواره مشتریان
خوبی برای سلاح های پر زرق و برق غربی بوده اند. این شیخ نشین های جوان که
مرزهای آن ها از سوی افسران انگلیسی در طول جنگ جهانی اول ترسیم شده است،
به دلیل داشتن ماهیت استبدادی همواره خود را نیازمند ارتش هایی قدرتمند و
مجهز برای حفاظت از کیان حکومتی خود می بینند.
اما منابع انسانی و
صنعتی این شیخ نشین ها به هیچ عنوان امکان ایجاد صنایع تسلیحاتی مدرن
همانند کشورهایی مثل عراق و افغانستان را به آن ها نمی دهد.
از همین رو
کوچکترین تغییر انقلابی در هرکدام از کشورهای منطقه سبب به راه افتادن
موجی از خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی از سوی این شیخ نشین های نفت خیز می
شود، به گونه ای که برخی از این تسلیحات حتی به دلیل هزینه بالای آن ها در
کشورهای سازنده نیز استفاده چندانی ندارد.
به طور مثال در دهه هشتاد
میلادی انقلاب اسلامی ایران و در نتیجه هراس حکومت آل سعود از گسترش امواج
انقلابی در حوزه نفوذ این کشور سبب شد، تا سیل خرید های نظامی عربستان به
کشورهای غربی و حتی شرقی سرازیر شود.
خرید هواپیماهای آواکس E-3 سنتری
از ایالات متحده که حتی سبب اعتراض رژیم صهیونیستی شد واستقرار هواپیماهای
تورنادوی انگلیسی بخشی از این تکاپوی سعودی ها برای مقابله با امواج
قدرتمند انقلاب اسلامی ایران و مقابله با تبعات احتمالی جنگ ایران و عراق
محسوب می شد...
ده ها میلیارد دلار برای هیچ
در یک نمای کلی ارسال اسلحه به کشورهای
منطقه خلیجفارس طی سالهای 1984 - 1988 ، 30 درصد کل اسلحهای بود که به
جهان سوم با جمعیتی حدود 7 / 3 میلیارد نفر فروخته شده بود.
کویت،
بحرین، امارات متحده عربی و عربستان سعودی در سال 1987 به ترتیب، 7 / 22،
8 / 6، 6 / 4، 3 / 7، درصد از تولید ناخالص ملی خود را به خرید اسلحه
تخصیص دادند.
این مقدار تقریبا، با سهم تولیدات بخش کشاورزی، ماهیگیری
و صنعتی این کشورها برابر بود. همچنین، برآورد میشود در سال 1988،
کشورهای کویت، بحرین و عربستان سعودی در مجموع، حدود هفده میلیارد دلار را
برای خرید اسلحه صرف کردهاند ". باید یادآور شد که این میزان معادل 21
درصد کل صادرات کالاهای ساخته شده صنعتی از کشورهای صنعتی به جهان سوم
بود.
تسلیحاتی که البته عدم کارایی خود را درصحنه عمل به واسطه نبود
منابع انسانی ارزشمند در نیروهای مسلح کشورهای عربی به اثبات رساندند.
کویت در کمتر از دو ساعت توسط عراق اشغال شد و عربستان برای مقابله با
هجوم این کشور مجبور به تقاضای کمک از کشورهای غربی برای استقرار در
مرزهای خود با عراق شد.
ایران هراسی بلای جان آل سعود
به نظر می رسد در مقطع کنونی که موج
انقلاب های مردمی و اسلامی تمام کشورهای عربی را یکی پس از دیگری در می
نوردد بار دیگر شیخ نشین های خلیج فارس و در راس آن عربستان سعودی در حال
تکراراشتباهات خود در دهه هشتاد و اتکا به نیروهای نظامی برای مقابله با
مطالبات به حق مردم هستند.
چنین رویکردی را می توان به وضوح در برخورد
نظامی با قیام مردم بحرین و اعزام نیروهای ارتش سعودی برای مقابله با
بیداری اسلامی دراین کشور که همچون آتشی در یک انبار پنبه می رود تا تمام
مناطق شرقی عربستان را دربگیرد، به وضوح مشاهده کرد.
البته در این میان
سردمداران عربستان دچار مشکل دیگری هم هستند و آن هم چیزی نیست جز فوبیای
ایران هراسی که این کشور را در پشت هر تحرکی از غرب تا شرق خاورمیانه می
بیند.
همین رویکرد سبب شده است که این خاندان سعودی برای مقابله با
توان انقلابی مردم منطقه که خود را در محاصره آن می بیند، دست به تقویت بی
سابقه نظامی خود بزند.
سعودی برای آمریکایی ها اشتغال زایی می کنند
شاید اولین خرید عمده تسلیحاتی عربستان
سعودی در یک سال اخیر که توجه اغلب شرکت های تسلیحاتی دنیا را به آن جلب
کرد، به کارگیری 75 فروند جنگنده بمب افکن اف-15 با قابلیت پنهانکاری و
همچنین تعداد زیادی بالگرد بلک هاوک به ارزش بیش از شصت میلیارد دلار به
همراه خدمات پشتیبانی و آموزش کارکنان بود.
این خرید کلان تسلیحاتی سبب
ایجاد بیش از هشتاد هزار شغل برای صنایع هوافضای آمریکایی می شود که کمک
موثری در راستای کاهش نرخ بیکاری در شرایط بحرانی کنونی اقتصاد آمریکا
محسوب می شود.
حتی اخباری به گوش می رسد که این قرارداد تسلیحاتی در
آینده نزدیک به بیش از نود میلیارد دلار افزایش پیدا خواهد کرد که عملا
عربستان را به بزرگترین خریدار تسلیحات آمریکایی تبدیل خواهد کرد.
طبیعی
است که در شرایط فعلی سایر شرکت های تسلیحاتی دنیا نیز تمایلی به واگذاری
کامل این بازار پر سود به رقبای آمریکایی نخواهند داشت و تلاش خواهند کرد
حالا که سعودی ها سرکیسه را شل کرده اند، بهره ای از پترو دلارهای سعودی
داشته باشند.
آلمانی به دنبال سهم خود از دلارهای نفتی عربستان
اگرچه آلمانی ها همواره خود را به عنوان
دولتی صلح طلب در جهان مطرح می کنند، اما پس از آمریکا و روسیه در رده سوم
صادر کننده سلاح در جهان قرار می گیرند.
تسلیحات آلمانی در بین کاربران
سلاح های نظامی به کیفیت و کارایی بالا اشتهار دارند. زیر دریایی های مدل
دلفین که هم اکنون سه فروند از آن ها در خدمت رژیم صهیونیستی قرار دارد،
توپ های خودکار شرکت ریمنتال و اسلحه های خودکار شرکت هکلرند-کخ که سازنده
اسلحه ژ-3 نیز محسوب می شود، بخشی از این محصولات ساخت شرکت های تسلیحاتی
آلمان محسوب می شود.
البته آلمان ها همواره ادعا می کنند که این
تسلیحات هیچ گاه برای مقابله با مردم غیر نظامی به کار نمی رود، اما کشتار
مردم حلبچه با سلاح های شیمیایی ساخت آلمان و محکومیت برخی از بازرگانان
آلمانی به دلیل یاری رساندن به رژیم بعث برای ساخت گازهایی همچون تابون،
سارین، خردل، مخرب اعصاب که در جبهه های جنگ عراق علیه ایران نیز به وفور
به کار رفت، نشانه ای از درجه پایبندی آلمان به اصول اخلاقی از سوی آنان
است.
در این میان شامه آلمانی ها برای استفاده از حماقت سران آل سعود
در کسب و کار اسلحه بسیار تیزتر از همکاران غربی و شرقی خود خواهد بود.
هدف توپ تانک های آلمانی، ایران یا مردم عربستان و یمن
مقامات آلمانی ها ادعا می کنند که این
تسلیحات برای رقابت عربستان سعودی با ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای
خواهد بود، بهانه ای که تنها برای مقابله با اعتراضات فزاینده داخلی به
این مساله مناسب به نظر می رسد.
ایران و عربستان کشورهایی هستند که
فاقد مرزهای زمینی هستند، از این رو در یک درگیری احتمالی نیروهای زمینی
کمترین نقش را در تقابل احتمالی دو کشور خواهند داشت و بار اصلی چنین جنگی
بر روی نیروهای دریایی و هوایی دو کشور خواهد بود.
از سوی دیگر تانک
های لئوپارد دو به عنوان تانک هایی با توان ضد شورش قوی و آتش دقیق برای
جنگ های شهری شناخته شده هستند. مساله ای که در صورت درگیری احتمالی بین
ایران و عربستان عملا بی اهمیت به نظر می رسد، چرا که بعید به نظرمی رسد
نیروهای نظامی این دو کشور وارد جنگ های شهری شوند.
اما درنقطه مقابل
با توجه به درگیری ها چند ماهه اخیر در مناطق شیعه نشین در شرق عربستان
سعودی که بخش اعظم منابع نفتی این کشور واقع شده است، بکارگیری چنین
تسلیحاتی علیه مردم عربستان و حتی مردم یمن که در حال براندازی حکومت
عبدالله صالح وابسته به رژیم سعودی هستند، قطعی به نظرمی رسد.
استقرار نیمی از نیروهای زمینی عربستان تنها در کنار مرزهای یمن نشانه ای واضح از آمادگی این کشور برای دخالت نظامی در یمن است.
ولی
به نظر می رسد که آلمانی ها چنان از نظر عاطفی بی رمق شده اند، که چنین
مسائلی تنها برای آنها حاشیه ای غیر قابل درک است و کسب بیش ازچند میلیارد
یورو عایدات مالی مسئله ای مهم تر از حقوق بشر و تمایلات مردم خاورمیانه
محسوب می شود.
یک چمدان پول برای احزاب اْلمانی
این که چه فرایندی سبب شد تا شورای امنیت
فدرال به رهبری مرکل تحریم چند ده ساله فروش سلاح های سنگین را به عربستان
لغو کند، هم چنان در پرده ای از ابهام است.
اما اظهارات نمایندگان مجلس
فدرال آلمان نشان داد که مطامع مالی برخی از سران دولت فعلی آلمان در
شکستن این محدویت بی تاثیر نبوده است.
کریستیان اشتروبله، از رهبران
متنفذ و قدیمی حزب سبزها در تماس با هندلزبلات، گمانه‌زنی کرده‌است که
احتمال دارد برای موافقت با فروش تانک‌های لئوپارد، رشوه پرداخته شده
باشد. به‌نظر وی، مسئله نیازمند توضیح است و "اگر دولت این کار را نکند،
طرح شکایت در دیوانعالی به شدت ضروری خواهد بود. "
عضو سرشناس حزب
سبزها، گفته است: "در سال 1996 من ممکن نمی‌دانستم که کسی بر سر معامله
تانک‌ها میلیون‌ها مارک به یکی از احزاب حاکم اینجا رشوه بدهد. اما بعدا
در کمیسیون ویژه مجلس فدرال دریافتم که چنین چیزهائی واقعیت دارند. "
اشتروبله
افزوده است: "دولت هلموت کهل سی تانک فوکس به عربستان سعودی صادر کرد. در
آن زمان ییی میلیون مارک به عنوان "مصارف سودبخش " پرداخته و در نهایت
تقسیم شد. یک چمدان پول هم به حزب دموکرات مسیحی رسید. "
در این میان
نه تنها احزاب مخالف دولت، بلکه برخی از نمایندگان احزاب ائتلاف دولتی در
مجلس فدرال نیز از خانم آنگلا مرکل صدراعظم آلمان خواسته‌اند که درباره
فروش تانک‌های لئوپارد به عربستان سعودی توضیح بدهد.
به نوشته
هندلزبلات این بزرگترین معامله تسلیحاتی است که تاکنون با عربستان سعودی
صورت گرفته. گزارش‌های قبلی حاکی از آن است که آلمان تاکنون یی تانک
حمل‌ونقل فوکس و یییی موشک دفاع هوائی به عربستان سعودی فروخته است.
منافع مالی مقدم بر حقوق بشر
چنین معامله ای با دولتی که به سرکوبگری،
نقض حقوق بشر و مقابله با آرمان های مردمی مشهور است، نشان می دهد در
شرایطی که مردم منطقه در حال نبرد برای رسیدن به آزادی هستند، تنها منافع
مالی است که برای کشورهای غربی اهمیت دارد.
به طور حتم حافظه مردم منطقه چنین ریاکاری هایی را به ذهن خواهند سپرد/فارس
