حوادث 11 سپتامبر باعث سفر "راشل کوری " به فلسطین شد

کریگ کوری پدر راشل می گوید که پس از حملات 11 سپتامبر ، راشل بسیار تلاش کرد درباره این حادثه بیشتر بداند تا اینکه متوجه شد این حملات با مساله اسرائیل و فلسطینی‌‌ها مرتبط است.

در آغاز سال 2003، سالی که حملات اسرائیل علیه فلسطینی‌ها افزایش یافت، دختر 23 ساله‌ای به نام راشل کوری از آمریکا به غزه رفت و به دلیل مقاومت برای جلوگیری از تخریب خانه یک خانواده فلسطینی، توسط راننده بلدوزر صهیونیستی زیر گرفته شد.

تا به حال درباره پدر و مادر راشل کوری فکر کرده‌اید که چه نوع آدم‌هایی هستند و چگونه چنین جوان شجاع و با احساسی را تربیت کرده‌اند؟ لحظه‌ای را می‌توان تصور کرد که سیندی و کریگ کوری به استانبول رسیدند تا در بازگشایی جشن ترکی "نام من راشل کوری است " حضور پیدا کنند، نمایشی که بر اساس قسمتهایی از نامه‌هایی که دخترشان برای آنها ارسال کرده بود نوشته شده است...

- زمان بازدید از کشتی مرمره آبی، چه احساسی داشتید؟
سیندی کوری : صادقانه ، من حتی بالای کشتی نمی توانستم بروم. قطعاً می‌توانم با بستگان کسانی که در آن تاریخ در کشتی مرمره آبی کشته شدند همدردی کنم. اینها افرادی بودند که عمیقاً مرا تحت تاثیر قرار دادند ، زمانی که بی عدالتی مشخصی را در جهان دیدند و سعی کردن در برابر آن عملی انجام دهند.

-راشل چگونه بچه‌ای بود؟
کریگ کوری : اگر فقط برخی از نوشته‌های راشل را بخوانید، می‌فهمید که چقدر انسان حساسی بود. او هرگز از کسانی که از سوی دیگران رها می‌شدند، دوری نمی‌کرد. وقتی فقط 12 ساله بود، شعری درباره فردی نوشت که گرسنه بود. او 23 سال طول عمرش را به شیوه‌ای بسیار کامل و معنی‌دار طی کرد. زندگی خود را با انجام کاری از دست داد که ایمان داشت، اما به عنوان یک پدر، دلم برای او بسیار تنگ شده است و می‌خواهم به جمع ما برگردد.

-چگونه قصد رفتن به فلسطین را کرد؟
کریگ کوری: پس از حملات 11 سپتامبر ، راشل خیلی می‌خواست درباره نحوه اتفاق افتادن چنین حمله‌ای بداند. او متوجه شد که یکی از دلایل، مسئله اسرائیل و فلسطینی‌هاست. در دانشگاه راشل، یک استاد یهودی داشت که در حمله به لبنان، سرباز بود. او با راشل در مورد این موضوع زیاد صحبت کرده بود. و در سال 2002 راشل تصمیم گرفت با پیوستن به برخی از دوستانی که به عنوان بخشی از جنبش همبستگی بین‌المللی به غزه بودند، از این منطقه بازدید کند.

-چه چیزی راشل را به این عمل تحریک کرد؟
کریگ کوری: چند ماه اول سال 2003 بود که آمریکا خودش را برای حمله به عراق می کرد. راشل مثل همه با این اقدام بسیار مخالف بود. می‌خواست هنگام حمله آمریکا به عراق در غزه باشد زیرا نگران بود با شروع جنگ همه نگاهها به جنگ خواهد شد و وضعیت غزه این نیز بدتر خواهد شد.

-آخرین باری که با راشل صحبت کردید چه اتفاقی افتاد ؟
کریگ کوری : خوب، قبل از این که آمریکا را به مقصد غزه ترک کند، صدایش زدم و به او گفتم " نباید بری، می‌فهمی ".او به من گفت که می داند برای رفتن مجبور نیست، اما او به فکر رفتن بود و الان امکان استفاده از فرصت به او داده شده بود.

-در هر حال، سعی کردید او را از رفتن منصرف کنید؟
کریگ کوری : این سوال خاص را همه جا می شنویم. مردم از ما می‌پرسند که چرا به او اجازه دادیم. باوجود اینکه راشل یک دختر جوان بود در تصمیم گیری‌هایش بسیار مصمم بود. البته ، به عنوان پدر، هر روز دلم براش تنگ می‌شود. ای کاش او زنده بود.

سیندی کوری : خیلی نگران بودم زیرا چیزی در مورد آن منطقه نمی‌دانستم. البته بعدها، به لطف راشل، چیزهای زیادی در مورد آن منطقه یادگرفتیم. سعی کردم او را متقاعد کنم تا به هند برود. اما او واقعا خودش را وقف مشکل فلسطین کرده بود. زمانی که آخرین بار او را دیدم، چند دقیقه او را در آغوش گرفتم.

-البته در تربیت و رشد راشل به عنوان چنین شخص حساسی، نقش مهمی دشتید. چگونه او را بزرگ کردید؟
سیندی کوری : مادری هستم که زمان زیادی را با فرزندانش سپری می‌کند. راشل فرزند سوم من بود. همیشه سعی کردم بچه‌هایم را آدمهای حساس، پاسخگو و دلسوز در برابر همه چیزی که اطراف آنها اتفاق می‌افتد بزرگ کنم.
کریگ کوری : پس از این که دختر من کشته شد، زنی از ما پرسید ، "شما هستید که به او این ارزشها را یاد داده بودید؟ " پاسخ من به این سوال این بود : "نه ، راشل ارزش‌های خودش را به ما یاد داد. "

-اگر راشل امروز زنده بود، این روزها چه کارهایی انجام می‌داد؟
سیندی کوری : راشل به معنای واقعی کلمه به افراد غزه و به همه فلسطینیان قول داده بود. به احتمال زیاد برنامه‌هایی می‌نوشت تا دوباره به غزه برگردد و به حل مشکل انها ادامه می‌داد.

-در چه مرحله‌ای علیه اسرائیل شکایت کردید؟
سیندی کوری : ما در 10ماه مارس گذشته در دادگاه مدنی شکایت کردیم. آخرین جلسه در ماه نوامبر بود، اما به دلیل اعتصاب وکلا ، پرونده به تعویق افتاد. تمام پرونده‌ها، زمان و کار زیادی را می‌گیرند اما از نظر قانونی، تنها کاری بود که می توانستیم علیه اسرائیل انجام دهیم. به همین دلیل است که این کار برای ما بسیار مهم است. شکایت ما به دادگاه علیه یک نفر یا دونفر سرباز راننده بولدوزر نیست، بلکه علیه وزارت دفاع اسرائیل و کل ارتش است.

-آیا انتظار دارید که در این پرونده، دادگاه نتیجه مثبتی برای شما داشته‌باشد؟
کریگ کوری : نتیجه این پرونده مهم نیست، نفس پیگیری و دنبال کردن پرونده بسیار ارزشمند است چرا که تبدیل به راهی برای چالش کشاندن دولت اسرائیل شده‌ است. در جلسه، سربازان مجبور به پاسخ دادن به سوالاتی هستند که توسط وکلای ما مطرح خواهد شد. البته نمی‌دانم که آنها صادقانه جواب خواهند داد یا نه، اما دست کم آنچه بر راشل اتفاق افتاده، در این جلسه گفته خواهد شد.

-آیا با سربازانی که در آن بولدوزر بودند، در جلسه روبرو شدید؟
سیندی کوری : بله. سربازان به جلسه آمدند. اما در سال 2008 ، وزیر دفاع اسرائیل، ایهود باراک، قانون خاصی برای این جلسه دادگاه مشخص کرد، با الزامات این قانون جدید، هویت این سربازان، سری نگاه داشته شد، و شهادت خود را در پشت پرده دادند، بنابراین خود آنها را ندیدیم. فقط می‌توانستیم صدای آنها را در آن لحظه بشنویم.

-در آن لحظه چه احساسی داشتید؟
سیندی کوری : آنها به زبان عبری صحبت می‌کردند. آنچه مترجم به ما می‌گفت شنیدیم. روز بسیار دشواری برای ما بود. اما سخت‌ترین چیزی که بیش از همه مرا ناراحت کرد، نگرش بی تفاوت راننده بولدوزر بود. این مسئله از تن صدای او بسیار آشکار بود. حتی نمی داند که دقیقاً راشل کی در زیر بولدوزر خرد شد. در طی چهار ساعت شهادت او در دادگاه، هیچ غم یا ندامت در صدای او احساس نکردم.

-اگر این شانس را داشتید که با راننده بولدوزر روبر شوید، دوست داشتید به او چه چیزی بگویید؟
سیندی کوری : نمی دانم که او ندامت و پشیمانی را در این مورد احساس می‌کند یا نه، واقعا دلم می خواهد بدانم چه چیزی در قلب خود احساس می‌کند.

-آیا دولت اسرائیل عذرخواهی کرد؟
نه. سفیر اسرائیل در آمریکا به ما گفت که از این موضوع بسیار ناراحت است، اما در جلسه بعدی، اعلام کرد که این دیدگاه شخصی او بود نه نشان دهنده هر نوع موضوع گیری رسمی از سوی دولت اسرائیل.

-موضع دولت آمریکا درباره آن چه بود؟
کریگ کوری : در آن زمان، نخست وزیر اسرائیل، آریل شارون، به ایالات متحده تضمین داد که تحقیق شفاف و صادقانه در مورد این موضوع صورت خواهد گرفت. اما این هرگز اتفاق نیفتاد. دولت آمریکا به ما اجازه نداد تا روند بررسی شفاف و صادقانه این موضوع را بدانیم.

-آیا تغییری در دولت اوباما در این مورد صورت گرفته است؟
سیندی کوری : بعد از مرگ راشل، فایل شکایت را بایگانی نکردیم، زیرا در مورد تحقیقات شفاف و صادقانه دولت اسرائیل شک داشتیم. به نقطه ای رسیدیم که باید این پروند را خودمان به دست بگیریم و دولت فعلی هم در این مورد از ما حمایت نکرد.