زندانیان سیا210 بار به انگلیس پرواز‌ کرده‌اند

هواپیماهای درگیر در این عملیات از 11 سپتامبر حداقل 210 بار به بریتانیا پرواز‌ کرده‌اند به طور میانگین هر هفته یک پرواز - هواپیماهای سیا از 19 فرودگاه و پایگاه هوایی بریتانیا از جمله هسرو، گیتویک، بیرمنگام لوتون، بورنموث و بلفاست استفاده کرده‌اند.

*پرواز‌های تبعید فرآیند درست و سالم اجرایی و قضایی را نادیده می‌گیرند

پرواز‌های تبعید غیر قانونی‌اند زیرا فرآیند درست و سالم اجرایی و قضایی را نادیده می‌گیرند. آنها نوعا به نقض‌های حقوق بشری متعددی منجر می‌شوند، اغلب قربانیان غیر قانونی دستگیر و بازداشت می‌شوند، برخی از آنها ربوده می‌شوند و برخی دیگر از دسترسی به هر نوع فرآیندی قانونی برای مخالفت با انتقالشان به کشورهایی که شکنجه در آنجا متداول است محروم می‌شوند.
بسیار از آنها که به طور غیر قانونی در یک کشور بازداشت شده و به کشوری دیگر منتقل بسیاری مفقود شده‌اند. همه قربانیان پروازه‌های تبعید که عفو بین الملل با آنها مصاحبه کرده است می‌گویند مورد شکنجه و یا به نوعی بدرفتاری قرار گرفته‌اند.
هر کشوری به کشور دیگری که ناقض حقوق بین المللی است کمک کند اگر چنین کمکی را با آگاهی از شرایط نقض انجام دهد در برابر جامعه بین‌المللی پاسخگو است. به عبارت دیگر، کشورها در صورتی که با انتقال‌هایی کمک کنند که ناقض اصل تعهد به امتناع از انتقال افراد به برخی جاهاست شریک جرمند...

"الوفاء " شهر زنان بیوه در عراق

شهرک «الوفا» در شمال شرق بغداد یکی از این شهرک‌هایی‌ است که بیش از 750 زن بیوه با فرزندانشان دراتاقک‌های کانتینری اسکان داده شده‌اند و پس از حمله آمریکا ایجاد شد.

شاید هیچ‌کس به درستی نداند چه تعداد زن بیوه در عراق زندگی می‌کنند ولی آنچه که واضح است وضعیت اسف‌بار زنان بی‌سرپرست در این کشور جنگ زده است.

* زنان بیوه بمب ساعتی در جامعه عراق

گزارش‌های غیر رسمی حاکی از آن است که پس از اشغال نظامی عراق توسط آمریکا بیش از یک میلیون زن در این کشور بی سرپرست شده اند، هرچند مسئولان عراقی با ساخت شهرک‌های اختصاصی و پرداخت مستمری به زنان بی‌سرپرست تلاش دارند تا بخشی از این مشکلات را حل کنند ولی این تنها توانسته بخش کوچکی از مشکلات زنان بیوه را دربر بگیرد.
سمیره موسوی از نمایندگان پارلمان عراق با اشاره به اینکه روزانه هزاران نامه از زنان بیوه برای دریافت کمک به دست وی می‌رسد، تصریح کرد که دولت از حمایت این زنان ناتوان است.
موسوی که رئیسه کمیته حقوق بشر مجلس عراق است، اوضاع زنان بی‌سرپرست عراقی را به بمب ساعتی تشبیه کرد و ابراز داشت زنان عراقی در حال مرگ تدریجی هستند.
بنا بر آمار ارائه شده توسط مؤسسه حمایت از زنان بی‌سرپرست عراقی هر زن سرپرست خانواده ماهیانه 50 دلار مستمری دریافت می‌کند و به ازای هر فرزند نیز 12 دلار به وی داده می‌شود ولی بنا بر همین گزارش حداقل 120 هزار زن بی‌سرپرست هستند که فرزند هم دارد ولی از دریافت چنین کمکی محروم هستند.

* "الوفا " شهر زنان بیوه که در حمایت دولت هستند

از سوی دیگر دولت عراق تلاش دارد با ساخت شهرک‌هایی بیش از پیش از این زنان حمایت کند، شهرک «الوفا» در شمال شرق بغداد یکی از این شهرک‌هاست که بیش از 750 زن بیوه با فرزندانشان دراتاقک‌های کانتینری اسکان داده شده‌اند.
نجم‌الدین خدیم زنی 23 ساله است که خواهر و شوهرش در حمله نیروهای آمریکایی به فلوجه در سال 2004 کشته شدند. او با انتقاد از اشغال نظامی کشورش ابراز داشت: در خلال این سال‌ها حضور آمریکا چیزی جز خونریزی و کشتار برای عراق نداشته است...

کودکانی بدون سر یا با دو سر یا با یک چشم در فلوجه

استفاده از سلاح‌های نامتعارف موجب شده تا از سال 2004 اکثر کودکانی که در فلوجه به دنیا می‌آیند، مبتلا به نواقص مادرزادی باشند، بگونه‌ای که برخی از آنها بدون سر یا با دو سر یا با یک چشم در وسط پیشانی متولد می‌شوند و به همین دلیل بارداری به بزرگترین کابوس زنان فلوجه تبدیل شده است.

هر سال تعداد زیادی از کودکان در عراق و افغانستان به جهت استفاده آمریکا از سلاحهایی با اورانیوم ضعیف شده در این کشورها، به شکل ناقص به دنیا می آیند. این کودکان که اغلب با شکل و شمایل هولناک متولد می شوند به «کودکان هیولایی» معروف شده اند. کودکانی که مادران آنها نیز هنگام تولد با وحشت به آنها می نگرند.
این کودکان البته تنها در عراق و افغانستان به دنیا نمی آیند. ژاپن، ویتنام، لائوس و ... هم به جهت استفاده آمریکا از این سلاحها قربانی این اتفاق تلخ و سیاه هستند...

لیست انواع شکنجه‌ زندانی‌ها در زندان ابوغریب

یک پایگاه اطلاع رسانی با بیان اتفاقات رخ داده در زندان ابوغریب، 14 مورد از شکنجه ها در این زندان را به صورت مستند بیان می کند.

پایگاه اطلاع رسانی الشرقیه، زندان ابو غریب از جمله زندان‌های بسیار مخوفی است که فجایع بوقوع پیوسته در آن جهان را به وحشت انداخت، در مجموعه مطالبی که تحت عنوان "زندان ابو غریب " ارائه خواهد شد، به معرفی هرچه بیشتر این زندان خواهیم پرداخت.

در بخش اول از سری مطالب "زندان ابو غریب " گفتیم که این زندان از جمله زندان‌های بسیار مخوف عراق است که فجایع بوقوع پیوسته در آن هر انسانی را به وحشت می‌اندازد.
اشاره به نمونه‌ای از این شکنجه‌ها که از زبان زندانیانی که از ابوغریب جان سالم بدربرده‌اند یا اعترافات نظامیان آمریکایی که در این شکنجه‌ها داشتند و این مطلب قصد دارد، به آن بپردازد، تایید کننده ادعای فوق است.

* نمونه‌ای از شکنجه‌های زندان ابوغریب

- واداشتن زندانیان به دراز کشیدن بر روی زمین و پریدن و جهیدن نظامیان آمریکایی با پوتین‌هایشان از روی بدن برهنه آنها.
- برهنه کردن زندانیان و گرفتن عکس از زندانیان زن و مرد.
- تقسیم زندانیان به چندین گروه و واداشتن آنها به انجام کارهای غیر اخلاقی.
- واداشتن زندانیان به قرار گرفتن روی یکدیگر و تشکیل تپه‌ای از پیکرهای برهنه و عریان زندانیان به شکلی بسیار توهین‌آمیز.
- واداشتن زندانیان مرد به تن کردن لباس‌های زیر زنانه یا گذاشتن آنها برسر.
- متصل کردن سیم‌های برق به بدن‌های برهنه زندانیان یا قسمت‌های حساس بدن و لذت بردن از تکان‌های ناشی از برق گرفتگی در زندانیان.
- بستن قلاده‌ سگ‌ها به گردن زندانیان و مرتبط کردن آن به یک زنجبر و کشیدن آنها بر روی زمین و واداشتن زندانی به ادای حرکات و صدای سگ‌ها.
- استفاده از سگ‌های نظامی آموزش دیده برای به وحشت افکندن زندان و تکه و پاره کردن بدن‌ آنها.
- تجاوز جنسی به زندانیان زن و برهنه نمودن و گرفتن عکس از آنها در برابر خانواده و بستگان زندانی.
- گرفتن عکس‌های یادگاری توسط نظامیان آمریکایی در کنار اجساد قربانیانشان که همان زندانیان عراقی بودند که در اثر شدت شکنجه جان خود را از دست داده بودند...

عریان کردن زندانی در زندان‌های آمریکا در افغانستان

هیئت تحقیق سازمان ملل در گزارش مفصل خود درباره زندان‌های مخفی آمریکا و سیا در افغانستان عریان بودن اجباری زندانیان را امری رایج در بازداشتگاه‌های آمریکا توصیف کرده است.

گزارش هیئت تحقیق سازمان ملل در سال 2010 که درباره زندان‌های مخفی آمریکا و سازمان‌های جاسوسی این کشور در دیگر کشورها منتشر شده در بخش افغانستان آن آمده است:

* زندان‌های افغانستان

خارج از برنامه "بازداشت‌شدگان فوق‌العاده با ارزش "، بیشتر بازداشت‌شدگان در زندان‌های متعددی در افغانستان نگه‌داری می‌شوند. سه زندان‌ از این زندان‌ها معروف هستند: یک زندان مخفی درون پایگاه هوایی بگرام که به "هنگار " معروف شده است؛ و دو زندان مخفی نزدیک کابل که به "زندان تاریک " و "سالت پیت " موسوم هستند. در طی مصاحبه‌ای که با کارشناسان این گزارش انجام شد، "بیشر الراوی " اعلام کرد که زندان تاریک هیچ چراغ و روشنایی، وسیله گرمازا یا تجهیزاتی نداشت.
سلول الراوی با یک در فولادی محکم و دریچه‌ای کوچک پایین آن حدودا چهار متر مربع مساحت داشت.

* یک سطل برای دستشویی و یک تکه زیلوی کهنه کف سلول

الراوی فقط یک سطل برای دستشویی در اختیار داشت و یک تکه زیلوی کهنه کف سلول افتاده بود. یک میله فولادی زنگ زده هم وسط سلول بود که برای آویزان کردن زندانیان از آن استفاده می‌شد.
تمام نگهبانان کلاه‌هایی سرشان می‌گذاشتند که فقط دو چشمشان مشخص بود و هرگز حرف نمی‌زدند.
معمولا موسیقی با صدای بسیار بلند پخش می‌شد. این زندانی عراقی همچنین گفته است که او با محرومیت از خواب به مدت سه روز شکنجه شده و تهدیدهایی هم به جان او شده است.
"بنیام محمد " نیز چنین اظهاراتی را در مواجه با کارشناسان سازمان ملل مطرح کرد و همچنین وکیل "خالد المصری " و "سلیمان عبدالله " چنین سخنانی را مطرح کردند.
کارشناسان اظهارات زندانیان سه زندان غیرمعروف دیگر از جمله یک زندان در دره "پنجشیر " در شمال کابل را شنیدند، همچنین اظهارات زندانیان دو زندان دیگر که به نام ریاست یا ریاست 2 معروف هستند گوش فرا داده شد...

سؤال آخر بازجو مثل تیری قلبم را شکافت

یک ستوان پلیس بازجوئی را ادامه می دهد. او زنی است با موی مشکی که حدوداً سی ساله به نظر می رسد. رفتارش مثل چوب، خشک است. سؤال ها یکی بعد از دیگری در نهایت بدجنسی و رذالت مطرح می شوند.

سیئم سوئید یک پلیس زن فرانسوی است که بعلت تبعیض‌هایی که در پلیس فرانسه دید اقدام به انتشار کتابی با نام «پرده پوشی در پلیس [فرانسه]» نمود. اگرچه سوئید از پدر و مادر تونسی متولد شده ولی فرانسه را بعنوان کشوری که در آن متولد شده دوست دارد و به همین دلیل بوده که به گفته خودش نتوانسته این تبعیض‌های ناروا که او را بشدت آزار داده به راحتی بگذرد ولو اینکه این کار به از دست دادن شغل و یا خطرات دیگری برایش منجر شود.
سوئید در مقدمه کتابش آورده است: «این کتاب یک هجونامه نیست، بلکه مطالب آن به زندگی داخلی دستگاه پلیس مربوط می شود. تمام آنچه در این کتاب نقل شده بر پایه شهادت شهود، اسناد، صورت جلسات، گزارش های رسمی، و گزارش ها و یادداشت های حین خدمت تنظیم گردیده است. ممکن است با انتشار این کتاب، من شغلم را از دست بدهم ولی اگر حقیقت به این بها به دست آید، پشیمان نخواهم بود.»...

نقش انگلیس در ربودن یکصد نفر با همکاری سیا

گزارش ژوئن 2006 شورای اروپا برآورد کرده است که در سرزمین اتحادیه اروپا یکصد نفر توسط سیا ربوده شده و به کشورهای دیگر انتقال داده شده‌اند و در اغلب آنها دولت‌های دیگر با سیا همکاری کرده‌اند.

حقوق بشر از موضوعات بسیار حساس و مورد توجه افکار عمومی در جهان محسوب می شود، به‌گونه‌ای که حجم عظیمی از اخبار رسانه های گوناگون دنیا روی موضوع حقوق بشر و حواشی آن متمرکز است. طی سال های اخیر نیز یکی از حربه های اصلی دولت های غربی برای فشار بر جمهوری اسلامی ایران در مجامع جهانی و افکار عمومی دنیا محسوب می شود، این درحالی است که هیچ سخنی درباره ابعاد گسترده نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف ذکر نمی شود.
انگلیس از جمله کشورهای غربی است که ادعا می‌کند در تنظیم سیاست خارجی خود موضوع حقوق بشر را به طور خاص مورد توجه قرار داده این مقوله را در مناسبات خود با سایر کشورها به عنوان یک ملاحظه اصلی در نظر می‌گیرد. بر این اساس، انگلیس گزارش هایی را در خصوص وضعیت حقوق بشر در کشورهای مختلف منتشر می‌کند.
از جمله در اوایل فروردین ماه 1390، وزارت خارجه این کشور گزارشی را در مورد شرایط حقوق بشر در برخی کشورها منتشر کرد و در آن مدعی وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران شد. این در حالی است که واقعیات موجود در هر دو عرصه سیاست داخلی و خارجی انگلیس مؤید موارد متعدد نقض حقوق بشر از سوی این کشور است.
همین مسئله بهانه ای شد تا خبرگزاری فارس نسبت به انتشار سلسله مطالبی درباره نقض فاحش حقوق بشر در انگلستان به عنوان یکی از کشورهای مدعی حقوق بشر اقدام کند.
این مطالب به همت مرکز پژوهش های مجلس و با اتکا به منابع مستند غربی درباره نقض حقوق بشر و ابعاد آن تهیه شده است که قسمت هفتم آن تقدیم می گردد...

ربوده شدن 835 کودک فلسطینی در 5 سال گذشته

سازمان اسرائیلی "بتسلیم " در گزارشی اعلام کرد که طی پنج سال گذشته رژیم صهیونیستی 835 کودک فلسطینی را ربوده و به اتهام پرتاب سنگ به سمت نظامیان صهیونیست محکوم کرده است.

خبرگزاری فلسطینی "سما "، از سال 2005 تا سال 2010 رژیم صهیونیستی 835 فلسطینی زیر 18 سال را بازداشت و همگی آنها جز یک نفر را به اتهام پرتاب سنگ محکوم کرده است.

بنابر این گزارش از میان این کودکان 34 کودک در سن 12 تا 13 سال و 255 نفر نیز 14 و 15 سال سن داشتند و 60 درصد از این افراد به حبس اجرایی بین چند روز تا دو ماه محکوم شده‌اند.

در این گزارش همچنین آمده است که 15 درصد این کودکان بیش از 6 ماه و 1 درصد نیز بیش از یکسال در حبس بوده‌اند.

در این گزارش همچنین آمده است که با این کودکان بر اساس قوانین نظامی رفتار شده است به گونه‌ای که بیشتر کودکان در ساعات شبانه و بدون همراهی حتی یکی از اعضای خانواده بازداشت و پس از گذشت هشت روز به قاضی معرفی شده‌اند.

گزارش 53 صفحه‌ای «تاگوبا» درباره زندان ابوغریب

در آوریل 2004 نتایج تحقیق که گزارشی 53 صفحه‌ای را دربرمی‌گرفت و به "گزارش تاگوبا " معروف شد، ارائه گردید تا در آن بسیاری از نظامیان آمریکایی به اتهام اعمال شکنجه‌ها وحشتناک و هولناک و سازمان یافته علیه زندانیان ابو غریب محکوم شوند.

پایگاه اطلاع رسانی الشرقیه، زندان ابو غریب از جمله زندان‌های بسیار مخوفی است که فجایع بوقوع پیوسته در آن جهان را به وحشت انداخت، در مجموعه مطالبی که تحت عنوان "زندان ابو غریب " ارائه خواهد شد، به معرفی هرچه بیشتر این زندان خواهیم پرداخت.

* زندانی مخوف با ظرفیت پذیرش 50 هزار زندانی و مجهز به وحشنتاک‌ترین وسایل شکنجه

زندان ابو غریب در واقع بازداشتگاه بسیار وحشتناکی است که در 20 کیلومتری غرب بغداد، پایتخت عراق قرار دارد.
ساخت آن در دهه 60 قرن گذشته به پایان رسید و صدام حسین،‌ رئیس رژیم سابق عراق از آن برای اجرای احکام اعدام معارضان و مخالفان و دشمنان خود استفاده می‌کرد.
این زندان مجهز به انواع و اقسام وسایل شکنجه و ایجاد رعب و وحشت است و می‌تواند 50 هزار زندانی را در آن واحد در خود جای دهد...

پلیس فرانسه به روایت پلیس زن فرانسوی

من پلیسم. خطری مرا تهدید نمی کند. من عین نظم و قانون هستم. من قوی هستم. پلیس برای خود احترامی دارد. حتی اگر زن باشد. من یک پلیس فرانسوی هستم. اما این حقیقت مانع از آن نشد که مورد تجاوز جنسی قرار بگیرم.

سیئم سوئید یک پلیس زن فرانسوی است که بعلت تبعیض‌هایی که در پلیس فرانسه دید اقدام به انتشار کتابی با نام «پرده پوشی در پلیس [فرانسه]» نمود. اگرچه سوئید از پدر و مادر تونسی متولد شده ولی فرانسه را بعنوان کشوری که در آن متولد شده دوست دارد و به همین دلیل بوده که به گفته خودش نتوانسته این تبعیض‌های ناروا که او را بشدت آزار داده به راحتی بگذرد ولو اینکه این کار به از دست دادن شغل و یا خطرات دیگری برایش منجر شود.
سوئید در مقدمه کتابش آورده است: «این کتاب یک هجونامه نیست، بلکه مطالب آن به زندگی داخلی دستگاه پلیس مربوط می شود. تمام آنچه در این کتاب نقل شده بر پایه شهادت شهود، اسناد، صورت جلسات، گزارش های رسمی، و گزارش ها و یادداشت های حین خدمت تنظیم گردیده است. ممکن است با انتشار این کتاب، من شغلم را از دست بدهم ولی اگر حقیقت به این بها به دست آید، پشیمان نخواهم بود.»..

قضاوت تاریخ درباره ارتکاب جنایات جنگی ناتو

فرانکلین لمب استاد دانشگاه در آمریکا و فعال صلح آمریکایی و عضو کمپین حقوق شهروندی فلسطین، روز پنجشنبه در مقاله ای با اشاره به حضور ناتو در کشورهایی نظیر افغانستان و لیبی، نوشت: تاریخ درباره ارتکاب جنایات جنگی توسط نیروهای ناتو قضاوت خواهد کرد.

در مقاله فرانکلین لمب که در پایگاه اطلاع رسانی جنبش عدالت جهانی مالزی منتشر شده، آمده است: نیروهای ناتو با حمله به اماکن شخصی، خانه ها و وسایل و حمل و نقل عمومی در لیبی جنایاتی را مرتکب شده اند که تاریخ در مورد آنها قضاوت خواهد کرد.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه جنایات ناتو تنها مربوط به لیبی نبوده و در افغانستان نیز همینگونه عمل شده است، اظهار داشت: امید است که شهروندان کشورهای عضو ناتو خواهان پایان دادن به این جنایات شوند تا مردم این کشور بتوانند در آرامش زندگی کنند.
عضو کمپین حقوق شهروندی فلسطین در ادامه مقاله خود به پنج مورد از اقدامات اخیر نظامی ناتو بر علیه شهروندان لیبی اشاره می کند و می نویسد: این اقدامات که به هیچ عنوان قابل دفاع نبوده و هیچ توجیهی ندارند در میان ساکنان تریپولی مورد گفت و گو و بحث قرار می گیرد.
فرانکلین لمب در مقاله خود می نویسد: در تاریخ 13 ماه می سال جاری میلادی یک هیات صلح رهبران مذهبی مسلمان برای گفتگو با مقامات مذهبی شرق لیبی وارد بردا شدند که در ساعت یک بامداد مورد هدف بمب هایی نیروهای ناتو قرار گرفتند که در این حادثه 11 نفر در محل جان باختند و 14 نفر دیگر نیز به شدت زخمی شدند...

آمریکا دیگر عامل تعیین کننده در خاورمیانه نیست

دلیل اینکه چرا دیکتاتورهای خاورمیانه قادر نخواهند بود به عقب باز گردند اینست که فشار برای تغییرات ریشه در بافت جمعیتی منطقه دارد. حدود 60 ٪ از اعراب زیر 30 سال هستند.

جرمی بوئن

دلیل اینکه چرا دیکتاتورهای خاورمیانه قادر نخواهند بود به عقب باز گردند اینست که فشار برای تغییرات ریشه در بافت جمعیتی منطقه دارد. حدود 60 ٪ از اعراب زیر 30 سال هستند.

به نظر بسیار منظم تر از آن چیزی بود که حقیقتا در فوریه به نظر می رسید. مصری ها از تونسی ها تقلیدکردند و رئیس جمهور مستبدی را که پشت یک حکومت پلیسی بسیار مستحکم سنگر گرفته بود سرنگون کردند.

معترضین در لیبی،بحرین و یمن برای انجام همین کار تلاش می کردند. سوری ها هم خیلی از آنها عقب تر نبودند.این تظاهرات ها که دست کم اگر سقوط حکام را دنبال نمی کردند خواستار تغییرات بودند در اردن،الجزایر،مراکش  و حتی در عمان آرام  نیز در جریان بودند.

وقایع باسرعت خیره کننده ای رخ می دادند ،شخصی این تحولات را بهار عربی نامید و این عبارت ماندگار شد.

حالا تابستان سوزانی خاورمیانه را فراگرفته است. در اکثر مناطق برای تظاهرات و جنگیدن در وسط روز هواخیلی گرم است و واضح است که روند تغییرات در جهان عرب دیگر سریع ، آسان و مرتب نیست.

هزاران نفر مرده اند و هزاران نفر دیگر در سراسر منطقه زندانی شده اند.لیبی از جنگ داخلی و حملات بمباران توسط ناتو رنج می برد. حکومت اسد در برابر قیامی که ادعا می کند توطئه ای است از جانب خارجی ها و افراط گرایان اسلام گرا، از نیروی مرگبار استفاده می کند. قیام در بحرین بعد از دعوت رژیم از سربازان و پلیس عربستان سعودی و امارات متحده عربی به داخل کشور، در هم شکسته شد. و قس علی هذا.

اما این بدان معنا نیست که دنیای قدیمی که میلیون ها نفر خواهان رد آن هستند در حال بازیابی و تثبیت خود است. آنچه که در ابتدای سال جاری رخ داد می تواند یکی از نقاط عطف تاریخی باشد. اما اکنون روشن است که ایجاد یک خاورمیانه جدید تا چه اندازه سخت است. تغییرات  واقعی طی سالها پدید می آیند نه در طی چند فصل...

ابورسیده فلسطینی که در زندان امنیتی انگلیس روانی شد

م . ابورسیده پناهنده بی‌خانمان 33 ساله فلسطینی و بازمانده‌ای از شکنجه است. اومتاهل است و پنج فرزند دارد. او از سال 1997 در بریتانیا زندگی کرده است، او در ابتدا در دسامبر 2001 بر اساس قانون ضد تروریسم، جرم و امنیت دستگیر و زندانی شد و در زندان بسیار امنیتی بلمارش در جنوب لندن نگهداری شد.

حقوق بشر از موضوعات بسیار حساس و مورد توجه افکار عمومی در جهان محسوب می شود، به‌گونه‌ای که حجم عظیمی از اخبار رسانه های گوناگون دنیا روی موضوع حقوق بشر و حواشی آن متمرکز است. طی سال های اخیر نیز یکی از حربه های اصلی دولت های غربی برای فشار بر جمهوری اسلامی ایران در مجامع جهانی و افکار عمومی دنیا محسوب می شود، این درحالی است که هیچ سخنی درباره ابعاد گسترده نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف ذکر نمی شود.
انگلیس از جمله کشورهای غربی است که ادعا می‌کند در تنظیم سیاست خارجی خود موضوع حقوق بشر را به طور خاص مورد توجه قرار داده این مقوله را در مناسبات خود با سایر کشورها به عنوان یک ملاحظه اصلی در نظر می‌گیرد. بر این اساس، انگلیس گزارش هایی را در خصوص وضعیت حقوق بشر در کشورهای مختلف منتشر می‌کند.
از جمله در اوایل فروردین ماه 1390، وزارت خارجه این کشور گزارشی را در مورد شرایط حقوق بشر در برخی کشورها منتشر کرد و در آن مدعی وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران شد. این در حالی است که واقعیات موجود در هر دو عرصه سیاست داخلی و خارجی انگلیس مؤید موارد متعدد نقض حقوق بشر از سوی این کشور است.
همین مسئله بهانه ای شد تا خبرگزاری فارس نسبت به انتشار سلسله مطالبی درباره نقض فاحش حقوق بشر در انگلستان به عنوان یکی از کشورهای مدعی حقوق بشر اقدام کند.
این مطالب به همت مرکز پژوهش های مجلس و با اتکا به منابع مستند غربی درباره نقض حقوق بشر و ابعاد آن تهیه شده است که قسمت پنجم آن تقدیم می گردد...

تمسخر سیاهپوستان در سوئد و سکوت دولت استکهلم

برگزاری نمایش "فروش برده " در یکی از شهرهای سوئد انتقادات زیادی را در پی داشته است؛ این در حالی است که دولت استکهلم در قبال این نمایش فقط سکوت کرده است.

مرکز اطلاع رسانی "The local "، نمایش نژادپرستانه‌ای که در آوریل گذشته در دانشگاه لوند سوئد به اجرا در آمده بود، جنجال بسیاری را در سوئد و دیگر کشورهای اروپایی بر انگیخت.

در آوریل گذشته یکی از سازمانهای دانشجویی دانشگاه لوند سوئد،دست به اجرای نمایشی کمدی زد که در آن سه نفر صورت خود را سیاه کرده و در حالی که طناب به دور گردنشان انداخته شده بود،در معرض فروش و مزایده گذاشته شده بودند. این اتفاق که ابتدا توسط یک نشریه محلی در شهر لوند گزارش شد، توجه بسیاری از فعالان حقوق بشر در سرتا سر دنیا را به خود جلب کرده است. یکی از بازیگرانی که در نمایش مذکور نقش برده ای سیاهپوست را اجرا می کرد، از کار خود به عنوان «یک شوخی بسیار جالب» یاد کرده است، در حالیکه برخی دیگر آن را یک جوک بیمزه خوانده اند که به نژادپرستی دامن می زند. تمسخر سیاه پوستان رد این نمایش به اندازه ای آشکار بود که حتی نهادهای افراطی و گروههای نژادپرست در سوئد نیز توان دفاع از آن را نداشتند...