کربلای بحرین

ما حتی یک کلمه از رهبران عرب درباره کشتار ملت بحرین نشنیدیم، حتی مجامع حقوق بشری نیز سکوت کردند.

هنگامی که رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه نسبت به وقوع کربلایی جدید در بحرین هشدار داد، منظورش جنایت بشری بود که در حق شهروندان بحرینی در این کشور رخ می‌دهد، مردمی که همانند دیگر مردم کشورهای عربی خواهان آزادی و حقوق ضایع‌شده‌شان بودند که پاسخ‌شان را با کشتار و خون‌ریزی دادند. کشتار بسیار علنی بود، در خیابان‌ها، میدان‌ها و خانه‌ها مردم را علنا به کشتن دادند. برخی از این جنایت‌ها به اندازه‌ای هولناک بود که برخی تصاویر نشان می‌دهد از فاصله‌ای کوتاه در حدود یک تا یک و نیم متر به شهروندان معترض بحرینی شلیک مستقیم شده است. تصاویری که لازم است در مسابقه‌های جهانی عکس به نمایش در آیند تا ابعاد فاجعه را جهانیان به روشنی لمس کنند. تصاویری همانند تصاویر شهید محمد الدره و امثال او و شاید هم هولناک‌تر.

برخی از رهبران عرب شهروندان خود را شبانه می‌کشتند تا از دوربین‌ها و وسایل ارتباط جمعی به دور باشد و جهان از آن بی‌خبر بماند ولی این مرتبه در روز روشن و در برابر دوربین‌های رسانه‌ها جنایت انجام شد تا برای همگان روشن شود که برنامه‌ریزی شده و حتی بزرگ‌تر از یک برنامه ساده بوده است.

ما حتی یک کلمه از رهبران عرب درباره کشتار ملت بحرین نشنیدیم، مجامع حقوق بشری حتی حقوق حیوانات هر دو با هم هنگامی که موضوع بحرین پیش آمد، وظایفشان را فراموش کردند. چرا که از نگاه آنها بحرین فقط یک موضوع داخلی است و هر جنایتی هم که بشود باز یک موضوع داخلی در میان است...

در هر جای دنیا که جنایتی از حکومتی سر می‌زند تصاویر قربانیان آن از سوی مردم جهان و جامعه بین‌المللی و حکومت‌ها فورا منتشر می‌شود به جز در بحرین، چرا، برای این که این جنایت در جایی رخ می‌دهد که بزرگترین پایگاه نظامی امریکا در آن جای دارد. و پرسش این است که آیا مسئولان نمی‌بینند که چگونه شهروندان بحرینی در یک تظاهرات مسالمت‌آمیز به راحتی کشته می‌شوند؟ چرا این مجامع ساکت نشسته و حرکتی از خود نشان نمی‌دهند؟ چرا توجهی به شهروندان و مخالفان حکومت بحرین همانند لیبی که باعث شد جنگنده‌های خود را برای متوقف کردن حمام خون و آتشفشان جنایت‌های معمر قذافی به آن کشور گسیل دارند، نمی‌کنند؟ هنگامی که صحبت از یک کشتار گسترده می‌شود لازم است که به هر وسیله‌ای که شده در برابر این کشتار ایستاد و اجازه نداد که مرتکبان جنایت خود را از مجازات جنایتشان معاف بدانند.

از این که آقای اردوغان نسبت به آن چه رخ می‌دهد این گونه واکنش نشان می‌دهد جای بسی تشکر و قدردانی است، ولی ما انتظار داریم جهان عرب که نسبت به این کشتار دسته جمعی غافل شده همانند مسلمانات ترک و مسلمانان ایرانی در برابر ظلم بایستند. ما از آنها می‌خواهیم که رسما اعلام کنند، جنایت جنایت است و هر شکلی از آن رد می‌شود. چگونه است که کشورهای حاشیه خلیج فارس در برابر جنایت‌های لیبی سکوت اختیار نمی‌کنند و از امریکا می‌خواهند راه حلی ارائه دهد در حالی که خود و امریکا در برابر جنایت‌های جاری در بحرین سکوت اختیار می‌کنند.

در حالی که بحرینی‌ها شهدای خود را به خاک می‌سپارند، بازماندگانشان را از خیابان‌ها به زحمت جمع می‌کنند و به زحمت زخمی‌شدگانشان را درمان می‌کنند و برای عزیزانشان عزاداری می‌کنند و این همه مفقود دارند و هزینه‌هایشان بسیار بالا رفته، کشورهای عرب دیگر همچنان بر زخم‌هایشان نمک می‌پاشند و داغ آنها را زنده نگه می‌دارند، نیروهای عربستان سعودی در حالی تانک‌ها و نیروهای نظامی خود را وارد میدان مروارید بحرین کردند و به پاک‌سازی میدان مروارید و میدان‌های وابسته به آن ‌پرداختند که این حرکت را حرکتی عادی و طبیعی جلوه داده‌اند.

مسئله دوم به هم‌پیمان عربستانی شیخ سعد حریری باز می‌گردد که اعلام کرد، ای اهالی بحرین آن چه شاهد بودید نتیجه "برخورد غیر مسئولانه" شما و "وابستگی‌تان به اهداف ایرانی" است، چرا عربستانی‌ها این حرف را می‌زنند، برای این که مسئولان سیاسی ایرانی و علمای دین همگی جنایت‌های جاری در بحرین را محکوم کردند و آن را برخوردی بسیار خطرناک دانستند.

آقای حریری هیچ صحبتی درباره طرح‌های تفصیلی خود برای از بین بردن شهبات بر زبان نمی‌آورد. پناه بر خدا، به کار بردن عبارت‌های "غیر مسئولانه" و "غیر قابل قبول" دقیقا عباراتی است که از یک جماعت و یک خانواده بر زبان رانده می‌شود که در جنگ ژوئن نیز همان عبارات بر زبان رانده شد، زمانی که گفت این "توطئه‌ای حساب نشده است" این نشان می‌دهد که از یک منبع مسئول و از پیش تعریف شده و دقیق یک عبارت گفته می‌شود.

اما برخورد با قومیت عربی این بار حقیقت جدیدی است که تعریفی تازه از قومیت و عربیت را دارد. آزادی قومی از نوع عربیت آن از زبان عبدالناصر شنیده شد و پس از آن فارس سعید و سمیر جعجع و امین جمیل آن را تکرار کردند، این عربیت مبارک آنها باشد، این عروبیت آنها اکنون با خاورمیانه جدیدی رو به رو شده که به سرعت برق این روزها منطقه را در می‌نوردد.

کربلای بحرین، کربلائی است که سلطه پادشاهی بحرین را همچنان تعقیب می‌کند و کسانی که به آن فجایع و کشتار دست زدند همان طور که در عراق تاوان آن را پس دادند، اینجا نیز تاوانش را پس خواهند داد و سایه به سایه به دنبالشان خواهد بود. خون مقتول همواره قاتل را تعقیب می‌کند و این امری ربانی است که همواره وجود داشته است.

اکرم طلیس، نویسنده و تحلیلگر سیاسی لبنانی و از رهبران سابق جنبش امل و مشاور سابق حزب الله لبنان است که این یادداشت را به طور اختصاصی برای خبر نگاشته است.