دونالد کابروکا، رئیس رواندایی بانک توسعه آفریقا، طی مصاحبه ای با شبکه یورونیوز، در مورد دخالت اروپا در آفریقا بیان کرد: «آن چه من می گویم این است که کشورهای آفریقایی خودشان اصلاحات سیاسی را انجام خواهند داد به عنوان مثال انقلاب تونس به دلیل خواست اروپا رخ نداد و به وسیله مردم صورت گرفت، حتی بعضی از آنها به من گفتند که اروپاییها به آنها کمکی نکردند. به همین دلیل فکر نمی کنم که خواست اروپا برای تغییر، مشکل اصلی باشد. مساله این است که واکنش اروپا در برابر خواسته مردم برای تغییر چگونه است و این در حالی است که تغییر در جریان است.»
دونالد کابروکا افزود: «ما از مشکلات مالی که اقتصاد آمریکا و کشورهای اروپایی با آن روبرو هستند بی خبر نیستیم آنها باید بدانند که بحران در آفریقا به نفعشان نخواهد بود چرا که شما در نظر بگیرید که اگر جنوب دریای مدیترانه یک منطقه پررونق اقتصادی بود، این اتفاق چه تاثیر مثبتی بر کشورهایی مثل پرتغال، اسپانیا، و ایتالیا می داشت.»...
خبرگزاری فرانسه، سازمان عفو بینالملل امروز اعلام کرد که آمریکا باید سریعا به حبس انفرادی دو تن از زندانیانی که تقریبا 40 سال است در زندان انفرادی به سر میبرند، پایان دهد.
این در حالیست که بر اساس اعلام گروه حقوق بشر مستقر در لندن، "آلبرت وودفوکس "، 64 ساله و "هرمن والاس " 69 ساله، از زمان محکومیت به قتل یکی از نگهبانان زندان در سال 1972 میلادی، در زندانی انفرادی در زندان ایالت "لوئیزیانا " به سر میبرند.
"گوئادالوپ مارنگو "، معاون مدیرکل سازمان عفو بینالملل در امور آمریکایی گفت: عذاب چهار دههای این زندانیان، بیرحمانه و غیرانسانی و نقض تعهدات آمریکا تحت قوانین بینالمللی است.
مارنگو با اشاره به اینکه رفتار مقامات لوئیزیانا با این دو زندانی، نقض آشکار تعهدات حقوق بشر آمریکاست، اعلام کرد: پرونده آنها باید به صورت اضطراری مورد بررسی قرار بگیرد و در این مدت مقامات زندان باید تضمین کنند که رفتارشان با استانداردهای بینالمللی مربوط به برخورد انسانی با زندانیان مطابقت داشته است...
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز تحقیقات و پژوهشهای بابل، نتایج اسفبار هشت سال اشغال عراق توسط آمریکا فقط در حوزه بهداشت و سلامت کودکان عراقی قابل ملاحظه نیست، بلکه هنوز آثار ویرانگر برجای مانده از این اشغال و تجاوز در حوزههایی همچون آموزش و پرورش و تحصیل در سطوح مختلف و فقر معیشتی و از دست دادن والدین و شیوع پدیدههایی همچون تکدیگری و قاچاق مواد مخدر و مصرف مواد مخدر را نیز دربرمی گیرد که کودکان عراقی قربانی اصلی این پدیدهها بشمار میآیند، این بخش به وضعیت آموزشی و اقتصادی کودکان عراقی پس از اشغال عراق توسط نیروهای آمریکایی میپردازد.
* 70 درصد کودکان عراقی فرصت تحصیل را از دست دادهاند
در نتیجه شرایط سخت و اوضاع امنیتی و اقتصادی نامناسب و فعالیتهای گروههای تروریستی و نبود خدمات عمومی و خسارات کلانی که به سیستم آموزشی عراق به دلیل اشغالگری و تجاوز وارد شد، 70 درصد کودکان عراقی فرصتهای آموزش و تحصیل را از دست دادند.
* تنها 30درصد کودکان عراق ادامه تحصیل دارند
براساس آمار منتشره توسط وزارت آموزش و پرورش عراق در اکتبر 2006 تنها 30 درصد از 3.5 میلیون جمعیت دانشآموز عراقی امکان ادامه تحصیل در این کشور را دارند و مابقی از مدرسه فرار و ترک تحصیل کردهاند، درحالی که آمارها نشان میدهد، تا پیش از اشغال عراق بدست نیروهای امریکایی 100 درصد کودکان عراقی از آموزش و تحصیل در مدارس بهرهمند بودند، گزارش منتشره توسط یونسکو بر این ادعای وزارت آموزش و پرورش عراق مهر تایید میزند.
* مهاجرت اجباری آموزگاران و اساتید عراقی مهمترین دلیل فروپاشی نظام آموزشی
گفتنی است، یکی از دلایل فروپاشی نظام آموزشی در عراق کشته شدن یا مهاجرت اجباری بسیاری از آموزگاران و اساتید عراقی است، بگونهای که برخی آمارها نشان میدهد، میزان حضور دانشآموزان در مرحله پیشدبستانی در عراق فقط 4 درصد است، درحالی که این نسبت در اردن 30 درصد و در لبنان 65 درصد است که میانگین بسیار پایینی در مقایسه با جمعیت عراق تلقی میشود.
میلیونها کودک عراقی به دلیل فقر و سختی معیشتی که نیروهای اشغالگر موجب آن بودند و با ورود خود باعث شدند، بسیاری از خانوادههای عراقی منابع درآمد خود را از دست بدهند، کلاسهای درس را ترک کردند.
* خشونت، قتل، بازداشت و زندان پدیدههایی که کودکان عراقی با آن همراه هستند
در سپتامبر سال 2007 یکی از مراکز تحقیقاتی انگلیس (او. آر. بی.) با انتشار یکی از پژوهشهای صورت گرفته خود در عراق تاکید کرد که در سال 2003 و طی اشغال عراق توسط نیروهای آمریکایی بیش از 1.2 کودک در عراق کشته شدند و با این که این گزارش گروه سنی این کودکان را مشخص نکرده، اما بر اساس حقایق موجود میتوان استنباط کرد که اکثر این کودکان در همان سنین کودکی و نوجوانی به قتل رسیدهاند.
اما "رابرت فیسک " در 3 فوریه 2006 با انتشار مقالهای در مجله (آی. سی. ال) نوشت که بسیاری از کودکان عراق در اثر اشغال عراق توسط نیروهای آمریکایی و بمباران مستقیم شهرها و مناطق مسکونی توسط این نیروها کشته شده و جان خود را از دست دادهاند...
درد و رنج و سختی اسرای زن فلسطینی در زندانهای رژیم صهیونیستی همچنان ادامه دارد، اما آنها با مقاومت و ایستادگی خود همچنان چون کوهی استوار در برابر ظلم و ستم جلادان قد برافراشتهاند و مقابل آنها سر فرود نمیآورند.
در قسمت اول مصاحبه با اسرای فلسطینی، خبرنگار فارس در غزه به سراغ اسیر زن آزاده "نوره الهشلمون " رفت تا از جنایات رژیم صهیونیستی در زندانهایش بگوید و بیش از پیش پرده از ماهیت واقعی این رژیم بردارد.
در ابتدا لطفاً بگویید که کجا و چگونه اسیر شدید!
اسم من نوره محمد شکری الهشلمون است، 40 سال دارم و در 17 سپتامبر 2006 هنگامی که نظامیان صهیونیست ساعت یک نیمه شب به منزل ما حمله کردند، به اسارت گرفته شدم.
درباره نحوه به اسارت گرفته شدن خود و پس از آن برای ما بفرمایید!
در ابتدا باید بگویم هنگامی که به اسارت گرفته شدم، شوهرم در خانه نبود و در واقع در زندانهای رژیم صهیونیستی بهسر میبرد. شبهنگام یکباره صدای شکسته شدن شیشه پنجرهها و کوبیده شدن محکم در با صدای بلند فحشها و ناسزاهای نظامیان صهیونیست به گوشم رسید، وقتی چشم بازکردم، آنها را بالای سر خود دیدم. آنها در برابر فرزندانم مرا به باد فحش و ناسزا گرفتند و گفتند که حکم بازداشت مرا دارند.
آنها وقتی میخواستند مرا بگیرند، دختر دوسالهام "سرایا " در بغلم بود، از من خواستند او را بر زمین بگذارم و با آنها بروم، که من نپذیرفتم و بحث و جدل شدیدی میان من و آن افسر صهیونیست روی دارد. او هم با زور و به شکلی وحشیانه دخترم را از بغل من بیرون کشید و پس از بستن دستها و چشمهایم در برابر فرزندانم درحالی که گریه میکردند و مرا صدا میزدند، با خود بردند.
بچههای من پس از به اسارت گرفته شدنم دیگر کاملاً تنها شده بودند، چون هم پدر و هم مادر خود را از دست داده بودند. البته نظامیان صهیونیست فقط به بستن دستها و چشمایم اکتفا نکردند، بلکه در برابر چشم فرزندانم مرا شدیدا مورد ضرب و شتم قرار داده از من خواستند لباسهایم را از تن دربیاورم که من نپذیرفتم، اما آنها روسریم را از سر درآوردند.
پس از آن پس از آن با یک جیپ نظامی به شهرک صهیونیست نشین "کریات اربع " منتقل شدم و همانطور چشم و دست بسته باقی ماندم. آنها در طول این مدت مدام مرا به باد ناسزا میگرفتند و تعدادی از سربازان مرا مورد ضرب و شتم شدید قرار میدادند و از رفتن من به حمام یا دستشویی ممانعت میکردند...
خبرگزاری رسمی سوریه اعلام کرد که در تظاهرات آوارگان فلسطینی در جولان اشغالی 23 نفر به ضرب گلوله نظامیان اسرائیلی کشته و 350 نفر زخمی شدند.
خبرگزاری رسمی سوریه اعلام کرد که دیروز یکشنبه (5 ژوئن) در چهل و چهارمین سالروز اشغال قدس شریف، مردم سوریه و آوارگان فلسطینی در سوریه در مرز جولان اشغالی علیه اشغالگران صهیونیست تظاهرات کردند که در این تظاهرات 23 نفر کشته و بیش از 350 نفر مجروح شدند.
سانا نوشت: مردم شهید شدند و مجروح دادند تا مسئله فلسطین پایدار بماند و به مردم دنیا اعلام کنند که جولان و فلسطین سرزمین ماست و ما آن را ترک نخواهیم کرد و از دادن خونمان نیز برای آزادی آن دریغ نمیکنیم.
«علی کنعان» رئیس بیمارستان شهید ممدوح اباظه در شهر قنیطره که زخمیها به آنجا منتقل شدند، به سانا اعلام کرد: بیشتر جراحتها در سینه و جلوی بدن مجروحان بود. این امر نشاندهنده این است که حملات نظامیان اشغالگر اسرائیلی کاملاً عمدی بوده است.
کنعان اعلام کرد که دیروز در بیمارستان 52 عمل جراحی برای مجروحان با بیهوشی و 42 عمل امدادی بدون بیهوشی انجام شده است و حال 8 نفر از مجروحان وخیم است.
"محمد الموسوی ": رویدادهای کنونی بحرین نسل کشی دسته جمعی است که به شیوه ای آرام و آهسته اما مستمر در حال اجرا است.
وی افزود: رژیم شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه پادشاه بحرین با بکارگیری مزدوران خود برای جلوگیری از برگزاری اعتراضات مسالمت آمیز اقدام به بستن فروشگاهها و تاسیسات خدماتی کرده است اما اینگونه اقدامات رژیم خلیفه را نجات نخواهد داد و در نهایت با شکست مفتضحانهای روبرو خواهد شد زیرا اراده ملت بحرین بالاتر از شلاق سرکشان و طاغوتیان است.
الموسوی که با شبکه تلویزیونی العالم گفتوگو میکرد با اشاره به این که رژیم بحرین اتهام جدید مشارکت در تظاهرات عمومی را برای بازداشت مردم ابداع کرده است؛ گفت: اکثر جوانان بازداشت شده با این اتهام روبرو هستند.
وی درباره درخواست رژیم آل خلیفه برای گفتوگو با گروهها و جریانهای سیاسی مخالف و رهبران انقلابی بحرین تصریح کرد: گفتوگو با رژیم بحرین فایدهای ندارد زیرا این رژیم تنها زبان زور را در برخورد با اعتراضات مسالمت آمیز مردم می شناسد و همزمان نیز اکثر رهبران و فعالان سیاسی مخالف و انقلابی را در زندانها حبس کرده است.
الموسوی گفت: کسی که خواهان گفتوگو است باید فضا و شرایط مناسب برای این کار را فراهم کند...
"صالح عبدالجواد " در گفتوگو با فارس در قدس اشغالی گفت: رژیم اشغالگر سعی میکند چنین وانمود کند که خروج فلسطینیان در سال 1948 از سرزمین، روستاها و شهرهای خود به دلیل ترس خودشان بود در حالی که از وحشت جنایتهایی که این رژیم اشغالگر برای بیرون راندن فلسطینیان از سرزمین خود مرتکب میشد، هیچ سخنی به میان نمیآورد و فقط از تعداد اندکی از جنایتها سخن رانده میشود.
* صهیونیستها 80 مورد کشتار جمعی مرتکب شدند
وی افزود: رژیم اشغالگر نزدیک به 80 مورد کشتار جمعی مرتکب شد و 400 روستای فلسطینی را به طور کامل تخریب کرد و همه این جنایتها نیز با خشونت انجام میشد زیرا گروهکهای صهیونیستی میدانستند که فلسطینیان بدون وجود این خشونتها و خونریزیها خانه و دیار خود را هرگز ترک نخواهند کرد.
وی تصریح کرد: این جنایتها ابزار مهم اشغالگر برای جنگ روانی بود و این معادله را ایجاد کرده بودند که یا «مرگ و یا کوچ». لذا ملت ما و همه جهانیان باید نسبت به این مسئله آگاه باشند.
وی افزود: رژیم اشغالگر صهیونیست از طریق گروهکهای خود که در آن دوره فعالیت داشتند روشهای گوناگونی برای ارتکاب این جنایتها و کشتارها به کار میبست؛ در برخی موارد دست و پای اسرا را بسته و آنها را تیرباران میکردند و در برخی موارد نیز ارتکاب این جنایتها از طریق بمباران هوایی بود که نمونه آن در سال 1948 در روستای اللد رخ داد. کشتار جمعی دیگری نیز از طریق محاصره روستاها و منفجر کردن خانهها روی داد...
خبرگزاری یونایتدپرس اینترنشنال، جمعیت حقوق شهروندی اسرائیل در گزارشی اعلام کرد که سال گذشته(2010) شاهد بیشترین مورد درگیری بین نیروهای پلیس اسرائیل با ساکنان فلسطینی قدس بویژه در محله سلوان و العیسویه بوده است.
بر اساس این گزارش رژیم صهیونیستی در سال گذشته از حدود یکهزار و 200 کودک ساکن قدس به اتهام پرتاب سنگ بازجویی کرده و 759 کودک را نیز بازداشت کرده است و در 226 مورد نیز لایحه اتهام و تمدید بازداشت تا پایان تحقیقات قانونی صادر کرده است.
در این گزارش همچنین آمده است که با وجود ممنوعیت بازداشت کودکان زیر 12 سال بیشترین مورد بازداشتها شب هنگام در حالی که کودکان در خواب بودند، صورت گرفته و آنها را دست بسته بدون داشتن هیچ همراهی برای انجام تحقیقات به مراکز بازجویی بردهاند.
این گزارش همچنین به استفاده پلیس رژیم صهیونیستی از گاز اشکآور برای پراکنده کردن تظاهرات مردمی اشاره کرده است که طی آن "محمد ابوسره " از اهالی العیسویه به دلیل استنشاق این گاز به شهادت رسید.
سایت رادیو فرانسه طی مقاله ای با عنوان" لنگر انداختن دست کم ده کشتی اسرائیلی در آب های ایران" نوشت: «این کشتی ها که برغم تحریم ها به ایران سفر کرده اند به شرکت اسرائیلی "عوفر" و یک شرکت وابسته به آن به نام "تانکر پاسیفیک" تعلق دارند. به گفتۀ تلویزیون دولتی اسرائیل، مقر این شرکت اسرائیلی در سنگاپور است .»
این سایت در ادامه افزود: «دست کم ١٠ فروند کشتی متعلق به یک شرکت اسرائیلی با نادیده گرفتن تحریم ها و مجازات های تصویب شده علیه جمهوری اسلامی ایران در آب های ساحلی ایران لنگر انداخته اند.ایالات متحدۀ آمریکا در روز سه شنبۀ گذشته این شرکت اسرائیلی را به خاطر داد وستد با جمهوری اسلامی ایران مشمول تحریم های آمریکا قرار داده است.»
همچنین رسانه انگلیسی بی بی سی نیز با اشاره مکرر به این موضوع در اخبار خود آورد: « برخی رسانه های اسرائیلی خبر داده اند که نه تنها شرکت تانکر پاسیفیک، از شرکت های متعلق به برادران عوفر، به ایران نفتکش فروخته، بلکه طی هفت سال گذشته، کشتی های متعلق به آن بارها به ایران سفر کرده و در بنادر جمهوری اسلامی پهلو گرفته اند.»
همچنین روزنامه صهیونیستی هآرتص نیز مدعی شد: «سه ایرانی مقیم اسرائیل قصد واگذاری تعدادی هلیکوپترهای نظامی آپاچی که زمانی در خدمت ارتش اسرائیل بودند را از طریق یک شرکت واسطه اسپانیایی به ایران داشتند.»
گفتنی است علیرغم مواضع روشن جمهوری اسلامی ایران در قبال رژیم صهیونیستی و قانونی ندانستن کشوری به نام اسرائیل در منطقه از سوی مردم ایران و همچنین با توجه به اینکه این رژیم در معادلات تجاری جهان وزنه ای به حساب نمی آید، رسانه های غربی سعی دارند در پرسه ای جدید به افکار جهانی القاء کنند که دولت و حکومت ایران با رژیم صهیونیستی دارای تبادلات اقتصادی است تا شاید از این طریق بتوانند مشروعیتی برای این رژیم در عرصه جهانی کسب کنند.
این نشریه آمریکایی می افزاید: 'از مصر که سعودی ها هفته گذشته 4 میلیارد دلار کمک برای شورای نظامی حاکم آن پرداختند تا یمن و پادشاهی های اردن و مراکش که ریاض آن ها را به پیوستن به شورای همکاری خلیج فارس دعوت کرده همگی در تیررس تلاش عربستان برای پیشگیری از تغییرات شدیدتر سیاسی ،اجتماعی هستند.
نیویورک تایمز با اذعان به تاثیر انقلاب ایران در ملت های منطقه و وحشت حاکمان دیکتاتور در برخی کشورهای عربی نوشت: عربستان به شدت بر وجود ثبات نسبی در کشورهای پادشاهی تاکید دارد و این بخشی از تلاش هایش برای جلوگیری از هر گونه تغییر عمده در مدل های حکومتی سلطه گر است زیرا هر تغییری در این کشورها سوالاتی دشوار درباره روند تغییرات سیاسی و اجتماعی در درون عربستان را مطرح می سازد.
به نوشته این روزنامه، پیشنهاد عربستان درخصوص پیوستن اردن و مراکش به شورای همکاری خلیج فارس که به ریاض اجازه داد برای سرکوب شورش ها نیرو به شاه نشین بحرین اعزام کند با هدف شکل گیری نوعی ' باشگاه پادشاهان' صورت گرفته و به گفته تحلیل گران علامتی است دائر بر اینکه پادشاهان سنی عرب از منافع خود دفاع خواهند کرد.
هفته پیش شاهزاده ولید بن طلال آل سعود از خاندان سلطنتی عربستان به هیات تحریریه نیویورک تایمز گفت: 'ما این پیام را می دهیم که در پادشاهی ها تنش های اجتماعی رخ نداده و ما نمی خواهیم که با زور کارمان را پیش ببریم و تنها در پی حفظ منافع خود هستیم.'...
جسیکا کنیون که خود از قربانیان تجاوز جنسی در ارتش امریکا به شمار می آید، گفت: ":وقتی به کره رفتم به شکل شرمآوری توسط یکی از اعضای یگانی در آن خدمت می کردم، مورد تجاوز قرار گرفتم و بعد از آن نیز توسط فردی دیگر در واحدی دیگر مورد تجاوز قرار گرفتم."
وی در ادامه گفت، این رنج باعث شد به فکر کمک به افرادی بیفتد که چون او در ارتش مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند.
کنیون افزود: سرانجام در سال 2009 پس از دو سال تلاش جدی برای آگاهی رسانی، توانستم نهادی خیریه تاسیس کنم.
وی تصریح کرد: بنابراین به مطالعه و آموختن در این باره پرداختم و هرچیزی را که از نظر ذهنی و فیزیکی تحمل کرده بودم را سندیت بخشیدم و با سیاست داخلی آشنا شدم.
کنیون در مقالهای که روز جمعه در ای.سی.ال.یو منتشر کرد از سنا به خاطر رد کردن اصلاحیه لایحه بودجه دفاعی مبنی بر پرداخت هزینه سقط جنین به زنان سربازی که در دوران خدمت باردار میشوند، انتقاد کرد.
کنگره امریکا دهها سال است که به طور مستمر استفاده از بودجه های فدرال را برای پوشش هزینه سقط جنین ممنوع کرده و فقط استثناهایی را برای پروندههای جنایات فجیع مانند تجاوز یا زنای نامحرم قرار داده است. با این حال نیروهای نظامی که در آنها تجاوز یک مشکل فراگیر است شامل این استثنا نیست...
"عبدالرئوف الشائب " دبیرکل جنبش "رهایی " بحرین در گفتوگو با فارس درباره تحولات اخیر بحرین و همچنین اقدام این رژیم در محاکمه افراد به دلیل مشارکت در تظاهرات مسالمتآمیز گفت: ابتدا باید بگویم که رژیم بحرین از طریق این محاکمههای سریع و بیرحمانه که در دادگاههای نظامی برگزار میشود قصد دارد که اراده مردم و انقلابیون را بشکند یا آنکه مردم سطح مطالبات خود را کاهش داده و درخواستهای خود را از سرنگونی رژیم به سلطنت مشروطه کاهش دهند. این در حالی است که در ابتدای آغاز انقلاب مردم بحرین و پس از آنکه دو نفر از انقلابیون به شهادت رسیدند، پادشاه بحرین اعلام کرد که کمیتهای برای بررسی کشته شدن این دو شهید برگزار خواهد کرد اما تاکنون هیچ کمیتهای تشکیل نشده و حتی مردم بحرین هالهای از این کمیته برای بررسی کشتار این دو شهید را ندیدند. اعلام تشکیل این دادگاه در ابتدای آغاز انقلاب مردم بحرین بود اما بعد از آن و با آغاز سرکوبگریها، رژیم آلخلیفه تعداد زیادی را دستگیر کرد و آنها را به سرعت و با بیرحمی تمام در دادگاههای نظامی محاکمه کرد اما همچنان هیچ دادگاه و کمیتهای برای رویدادهای ابتدای انقلاب تشکیل نشد.
سخنگوی رسمی ائتلاف انقلاب 14 فوریه بحرین افزود: همچنین وزیر توسعه بحرین در مصاحبه با شبکه خبری بیبیسی اعلام کرد که خود روی سنگ غسالخانه بدن شهیدی را دیده که روی آن آثار شکنجه بوده است و بدون تردید کمیتهای را برای بررسی این موضوع تشکیل خواهد داد. اما تاکنون نیز هیچ نتیجهای حاصل نشده است. عوامل رژیم فقط وعده میدهند و هیچ اقدامی نمیکنند. اما علیه انقلابیون و تظاهراتکنندگان انواع و اقسام احکام بیرحمانه و سریع صادر شده است و نمایشهایی برگزار شده که هیچ واقعیتی ندارد...
روزنامه آمریکایی "کریستین ساینس مانیتور " در گزارشی به بررسی نقض حقوق بشر در بحرین و سرکوب مردم این کشور توسط رژیم حاکم پرداخت.
کریستین ساینس مانیتور گزارش خود را اینگونه آغاز کرد: نیروهای امنیتی بحرین ساعت هشت و 30 دقیقه صبح روز دوم ماه می برای دستگیری "جواد فیروز " نماینده سابق پارلمان بحرین به منزل وی هجوم بردند. 30 مرد که صورتهای خود را با ماسک پوشانده بودند و سلاح حمل میکردند درب منزل فیروز را شکستند.
همسر فیروز هنگامی که با این افراد مسلح که برخی از آنها یونیفرم نظامی پوشیده بودند، مواجه شد، همانند یک مرد فریاد زد: در منزل من چه کار میکنید؟ یکی از افراد مسلح سلاح خود را بر روی سر همسر جواد گذاشت و گفت: جواد کجاست؟
جواد فیروز فارغالتحصیل دانشگاه تکزاس در الپاسو است و در سال 2006 به عنوان نماینده پارلمان بحرین انتخاب شد و سال 2010 بار دیگر به این سمت انتخاب گردید اما در فوریه همان سال در اعتراض به سرکوبگریهای پلیس بحرین علیه تظاهرات مسالمتآمیزی که تنها خواستار تغییران دموکراتیک بودند، از نمایندگی پارلمان استعفا داد.
جواد فیروز یکی از دهها رهبر مخالف برجسته بحرینی و مدافعان حقوق بشر است که هم اکنون پشت میلههای زندان در این جزیره کوچک حاشیه خلیج فارس است که میزبان ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا است...
نوئل بوثم در گفتوگو با پرس تیوی گفت، پرنسس دایانا در جریان سفر به امریکا در سال 1997، توانست نظر بیل کلینتون رئیس جمهور وقت امریکا را برای حمایت از طرح ممنوعیت استفاده از مینهای زمینی، در کنفرانس اسلو که قرار بود نوزدهم سپتامبر همان سال برگزار شود، جلب کند.
بوثم گفت، این درحالی است که این مسأله به مزاج مقامات نظامی امریکا خوش نیامد و آنها میدانستند تا زمانی که دایانا زنده باشد، کلینتون تغییر عقیده نخواهد داد.
وی گفت، فشارهای زیادی از سوی ارتش امریکا و لابیهای کاخ سفید بر کلینتون وارد شد تا وی نظرش را درباره پیمان بینالمللی ممنوعیت مین تغییر دهد.
این درحالی است که کلینتون 19 روز پس از مرگ پرنس دایانا به اسلو رفت و علیه ممنوعیت مینگذاری در جهان رای داد.
بوثم خاطر نشان کرد، در سال 1998 و تقریبا کمتر از یک سال پس از مرگ پرنسس دایانا، رسانههای خبری در سراسر جهان از سیا، افبیآی و آژانس امنیت ملی خواستند تا گزارش خود را درباره مرگ دایانا ارائه دهند اما این درخواست نتیجهای درپی نداشت.
بوثم در ادامه گفت، سیا، افبیآی و آژانس امنیت ملی همگی یک پاسخ داشتند و آن این بود که 145 صفحه از گزارشی را که به شدت امنیت امریکا به خطر میانداخت، محفوظ بماند.
از سوی دیگر فیلمی با عنوان "قتل غیرقانونی" در جشنواره امسال فیلم کن در فرانسه جنجال به پا کرد.
این فیلم داستان مرگ پرنسس دایانا، دودی الفاید و هنری پال راننده آنها را به تصویر میکشد و کیت آلن کارگردان آن به عنوان "خبرنگار مخفی" به تحقیق قضایی در این زمینه میپردازد.
این فیلم تلاش میکند تا نشان دهد چگونه دلایل حیاتی برای کشف حقیقت ماجرای تصادف از دسترس عموم خارج شد، چگونه رسانههای جهان و از جمله رسانههای انگلیسی این مساله را تحریف کردند و خانواده سلطنتی در دادگاه حاضر نشدند.
این فیلم به دلیل به مخاطره انداختن امنیت ملی انگلیس اجازه اکران نیافته است.
پرنسس دایانا در ساعات اولیه صبح یکشنبه 31 آگوست 1997 در بیمارستانی در پاریس جان باخت. بر اساس حکم دادگاه انگلستان پرنسس دیانا و دودی الفاید بر اثر سهلانگاری راننده مرسدسی که سوار آن بودهاند کشته شدهاند.